Η Νεράιδα της Βιβλιοθήκης και το δρακάκι ευχαριστούν πολύ τη Νίκη και την Ελένη για τα δώρα που τους έφεραν για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου αλλά και όλα τα παιδιά που με τις δωρεές τους, όλα τα αυτά τα χρόνια, έδειξαν την αγάπη τους στη Βιβλιοθήκη μας και την έκαναν πιο πλούσια.
Να θυμάστε πως έστω κι ένα βιβλίο από τη Βιβλιοθήκη σας, ας είναι διαβασμένο, αρκεί να είναι σε καλή κατάσταση, φτάνει και περισσεύει! Άλλωστε αν κάθε παιδί έφερνε από ένα βιβλίο το χρόνο, θα μαζεύαμε αμέσως και χωρίς χρήματα, πάνω από 200 βιβλία! Και σε δύο χρόνια θα μαζεύαμε 400 βιβλία και σε τρία και σε τέσσερα... Το φαντάζεστε; Τα βιβλία φτιάχτηκαν για να διαβάζονται κι οχι να μαραζώνουν κλειστά και ξεχασμένα στα ράφια. Αν έχετε λοιπόν βιβλία που κινδυνεύουν από κατάθλιψη... ξέρετε πού θα μας βρείτε κι εμείς θα φροντίσουμε να τους φτιάξουμε το κέφι!
0 Comments
Δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να αγαπά τα ζώα, ούτε να έχει κατοικίδια στο σπίτι του. Οφείλει όμως, να τα σέβεται και να μην τα κακομεταχειρίζεται. Πριν υιοθετήσουμε ένα ζωάκι, θα πρέπει να έχουμε συμφωνήσει όλοι μαζί στην οικογένειά μας για τις ευθύνες που αναλαμβάνουμε και να δεσμευόμαστε πως θα το φροντίζουμε για όσο ζει. Τα ζωάκια, ακριβώς όπως τα παιδιά, δεν μπορείς να τα "παραγγείλεις" όπως τα επιθυμείς. Μπορεί να κάνουν ζημιές, να έχουν ιδιοτροπίες, να μην είναι τόσο έξυπνα όσο θα τα θέλαμε. Ωστόσο, αφού δε θα παρατούσαμε ποτέ το παιδί μας στο δρόμο, ας το σκεφτούμε καλά πριν πετάξουμε το σκυλί μας. Ο Μαχάτμα Γκάντι έλεγε πως ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν μπορούμε να υπερηφανευόμαστε γι' αυτό. Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε πρώτα μέσα στο σπίτι μας, ύστερα μέσα στην τάξη και το σχολείο μας κι έπειτα στη γειτονιά και την πόλη μας... Αν θέλετε να νιώσετε για λίγο πώς είναι η ζωή ενός αδέσποτου ζώου, διαβάστε ένα πολύ όμορφο κείμενο, του οποίου δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τον συγγραφέα. Το Ημερολόγιό Ενός Αδέσποτου Ζώου by elegio on Scribd Ας μεγαλώσουμε με το βιβλίο…Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους. Το 2017, υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Ρωσίας. Το μήνυμα το έγραψε ο ταλαντούχος ποιητής και συγγραφέας παιδικών βιβλίων Sergey Makhotin. Την αφίσα τη φιλοτέχνησε o διακεκριμένος καλλιτέχνης Mikhail Fedorov, υποψήφιος για το Διεθνές Βραβείο εικονογράφησης Χανς Κρίστιαν Άντερσεν 2016. Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα. Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ/ Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα στα ελληνικά και παροτρύνει τους φορείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία τους να συμβάλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου. Sergey Makhotin (Ρωσία) Όταν ήμουν μικρό παιδί, μου άρεσε να χτίζω σπίτια με κύβους και να παίζω παιχνίδια όλων των ειδών. Για στέγη χρησιμοποιούσα συχνά ένα βιβλίο με εικόνες. Στα όνειρά μου τρύπωνα στο σπίτι, ξάπλωνα σ’ ένα κρεβάτι καμωμένο από σπιρτόκουτο και κοιτούσα τα σύννεφα ή τον έναστρο ουρανό – ανάλογα με την εικόνα που προτιμούσα. Ακολουθούσα από διαίσθηση τον κανόνα της ζωής κάθε παιδιού, που προσπαθεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του ένα άνετο και ασφαλές περιβάλλον. Κι ένα παιδικό βιβλίο με βοήθησε στ’ αλήθεια να τα καταφέρω. Έπειτα μεγάλωσα, έμαθα να διαβάζω, κι ένα βιβλίο στη φαντασία μου άρχισε να φαίνεται περισσότερο σαν μια πεταλούδα ή ακόμα σαν ένα πουλί παρά σαν μια στέγη σπιτιού. Οι σελίδες του έμοιαζαν με φτερά που θρόιζαν. Θαρρείς και το βιβλίο έστεκε στο περβάζι έτοιμο να πετάξει έξω από το ανοιχτό παράθυρο σε άγνωστους τόπους. Το έπαιρνα στα χέρια μου, άρχιζα να το διαβάζω κι εκείνο ησύχαζε. Τότε ορμούσα εγώ σε άλλες χώρες και κόσμους, ξανοίγοντας τον χώρο της φαντασίας μου. Τι χαρά να κρατάει κανείς ένα νέο βιβλίο στα χέρια του! Στην αρχή δεν ξέρεις τι λέει το βιβλίο. Αντιστέκεσαι στον πειρασμό να κοιτάξεις την τελευταία σελίδα. Και τι όμορφα που μυρίζει! Αδύνατον να αναλύσεις τη μυρωδιά στα συστατικά της: το τυπογραφικό μελάνι, την κόλλα… όχι, δε γίνεται! Η μυρωδιά του βιβλίου είναι ιδιαίτερη, συναρπαστική και μοναδική. Οι άκρες από μερικές σελίδες μπορεί να έχουν κολλήσει, λες και το βιβλίο δεν έχει ξυπνήσει ακόμα. Ξυπνάει όταν αρχίζεις να το διαβάζεις. Μεγαλώνεις και ο κόσμος ολόγυρα γίνεται περισσότερο σύνθετος. Αντιμετωπίζεις ερωτήματα που ακόμα και οι μεγάλοι δεν μπορούν να τα απαντήσουν. Ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να μοιραστείς τις αμφιβολίες και τα μυστικά σου με κάποιον. Και να που ένα βιβλίο έρχεται πάλι να σε βοηθήσει. Πολλοί από μας έχουν πιάσει τον εαυτό τους να συλλογίζεται: για μένα γράφτηκε αυτό το βιβλίο! Και ο ήρωας που προτιμάς φαίνεται ξαφνικά να σου μοιάζει. Συναντά τα ίδια προβλήματα και τ’ αντιμετωπίζει με σύνεση. Κάποιος άλλος από τους χαρακτήρες δε σου μοιάζει καθόλου, αλλά θέλεις να δοκιμάσεις τον ρόλο του, να νιώσεις γενναίος και πολυμήχανος σαν εκείνον. Όταν ένα αγόρι ή ένα κορίτσι λέει «Δε μ’ αρέσει να διαβάζω!», με κάνει και γελάω! Δεν τα πιστεύω αυτά τα παιδιά. Σίγουρα τρώνε παγωτά, παίζουν παιχνίδια, παρακολουθούν ενδιαφέρουσες ταινίες. Με άλλα λόγια, τους αρέσει να περνούν καλά. Και το διάβασμα δεν είναι μόνο μια επίπονη δουλειά που οδηγεί στην ανάπτυξη των συναισθημάτων και της προσωπικότητάς μας, αλλά πρώτ’ απ’ όλα είναι ευχαρίστηση. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο γράφουν τα έργα τους οι συγγραφείς παιδικών βιβλίων. Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς Η Αθήνα επιλέχθηκε για την ποιότητα των δραστηριοτήτων της και υποστηρίζεται από το σύνολο της βιομηχανίας του βιβλίου.
Με ένα πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων η Αθήνα στοχεύει να καταστήσει τα βιβλία προσβάσιμα σε ολόκληρο τον πληθυσμό της πόλης, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών και των προσφύγων. Το πρόγραμμα ξεκινά με την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου και Πνευματικών Δικαιωμάτων στις 23 Απριλίου και διαρκεί για ένα έτος. Πηγή: http://en.unesco.org/world-book-capital-city |
ΣυγγραφέαςΦαντάζομαι πως γνωρίζετε ήδη ότι όλες οι Νεράιδες αναλαμβάνουν να κάνουν μια συγκεκριμένη δουλειά.. Αρχείο
November 2018
Categories |